Historia
Polskie Centrum Akredytacji powstało 1 stycznia 2001 r. na bazie Biura ds. Akredytacji w Polskim Centrum Badań i Certyfikacji (PCBC) oraz Zespołu Akredytacji Laboratoriów Pomiarowych w Głównym Urzędzie Miar (GUM), przejmując pracowników oraz wierzytelności i zobowiązania obu instytucji w zakresie akredytacji, w tym:
- ponad 430 udzielonych akredytacji;
- wysoko wykwalifikowany i doświadczony personel;
- sprawdzone procedury działania;
- obszerną bazę auditorów;
- kontakty międzynarodowe.
Zarówno Polskie Centrum Badań i Certyfikacji (kontynuujące działalność swojego poprzednika - Centralnego Biura Jakości Wyrobów), jak i Główny Urząd Miar prowadziły wcześniej przez wiele lat odpowiednio:
- ocenę i upoważnianie laboratoriów badawczych dla potrzeb certyfikacji - w oparciu o Przewodniki ISO/IEC Nr 25 oraz ISO/IEC Nr 45;
- ocenę i upoważnianie laboratoriów pomiarowych dla potrzeb krajowej infrastruktury metrologicznej.
Pierwszy certyfikat akredytacji wydany w wyniku procesu akredytacji, został przyznany laboratorium badawczemu w 1992 r., jednostce certyfikującej w 1993 r., laboratorium wzorcującemu w 1997 r., jednostce kontrolującej 2000 r., weryfikatorowi EMAS i weryfikatorowi GHG w 2006 r., organizatorowi badań biegłości w 2009 r. i laboratorium medycznemu w 2010 r.